Στο πλαίσιο της ένταξης του σχολείου μας στο ευρωπαϊκό δίκτυο EUBlueSchools την Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2025 πραγματοποιήθηκε επίσκεψη-ξενάγηση σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα ενυδρεία στην Ευρώπη, το Ενυδρείο Κρήτης το οποίο ιδρύθηκε και λειτουργεί ως τμήμα του HellenicCentreforMarineResearch - HCMR - ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσιων Ερευνών). Οι μαθητές και μαθήτριες που συμμετέχουν στην ομάδα DeepBlue5 από τα τμήματα Β1 και Γ6 περιηγήθηκαν στις εγκαταστάσεις των ερευνητικών ιδρυμάτων του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε ξεναγήθηκαν στο THALASSOKOSMOS – το μεγαλύτερο κέντρο θαλάσσιας επιστήμης και προώθησης του θαλάσσιου κόσμου της Μεσογείου.

Αγαπητοί μαθητές, γονείς, και φίλοι του σχολείου μας,

Στο σχολείο μας φέτος ξεκινά ένα όμορφο ταξίδι συλλογικής δημιουργίας με τίτλο «Ονοματοδοσία αιθουσών. Για τάξεις με μνήμη και ταυτότητα». Μέσα από αυτή τη δράση θέλουμε οι αίθουσες να πάψουν να είναι απλώς χώροι διδασκαλίας και να μεταμορφωθούν σε τόπους που αφηγούνται ιστορίες, μεταδίδουν αξίες και κρατούν ζωντανή τη μνήμη ανθρώπων που σημάδεψαν τον πολιτισμό, τη λογοτεχνία, τις επιστήμες, την παιδεία. Θέλουμε επιπλέον τα παιδιά, να νιώσουν το σχολείο δικό τους, να αισθανθούν πως οι τοίχοι γύρω τους μιλούν με τις δικές τους επιλογές, τα δικά τους οράματα, τις ιδέες, τα πρόσωπα και τις αξίες που τα ίδια διάλεξαν να αναδείξουν. Επιδιώκουμε με αυτόν τον τρόπο, ο σχολικός χώρος να γίνει, εν τέλει, φιλικός και οικείος, ένας ζωντανός οργανισμός, που συνδέεται με τη συλλογική μνήμη και απηχεί τη φωνή των παιδιών.Σύνθημα της δράσης: «Δίνουμε όνομα στους τοίχους μας. Θυμόμαστε ποιοι είμαστε και ποιοι θέλουμε να γίνουμε.»

Έτσι, στο τέλος της χρονιάς, κάθε τάξη θα αποκτήσει το δικό της όνομα — ένα όνομα που θα προκύψει από τις προτάσεις και τις ιδέες όλων μας: μαθητών/τριων, εκπαιδευτικών, γονέων, ακόμα και φίλων του σχολείου μας. Μπορεί να αφορά μια προσωπικότητα των γραμμάτων, των τεχνών, των επιστημών ή της τοπικής ιστορίας, ή ακόμη να είναι απλώς μια λέξη-σύμβολο που εκφράζει ιδανικά, όπως η φιλία, η ελευθερία, η ελπίδα.

Αγαπητοί Γονείς και Κηδεμόνες του 5ου Γυμνασίου Ηρακλείου,

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως κατά τη φετινή σχολική χρονιά 2025-2026 το Σχολείο μας διαθέτει Επιτροπή Διεπιστημονικής Υποστήριξης – Ε.Δ.Υ, η οποία απαρτίζεται από Κοινωνικό Λειτουργό και Ψυχολόγο. Τα μέλη της ομάδας αυτής συνεργάζονται με τη Διεύθυνση και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου, καθώς και με τους γονείς. Στόχος της Ε.Δ.Υ. είναι η διερεύνηση των αναγκών και των δυσκολιών μάθησης και συμπεριφοράς των μαθητών, με σκοπό την υποστήριξη αυτών και του περιβάλλοντός τους, για τη βελτίωση της σχολικής τους ζωής.

Σήμερα που η άλλοτε πανίσχυρη ορθογραφία υποχωρεί σε κάθε είδους εκπτώσεις, η «ανορθόγραφη» ποίηση του Μποστ μοιάζει πιο ζωντανή από ποτέ. Με τον ρομαντισμό και την αθωότητα της στίξης του χαρίζει ανακούφιση σε μια εποχή όπου τα γλωσσικά ήθη έχουν χάσει τη φρεσκάδα τους.

Ξανθούλης Γιάννης

Η «Φαύστα», που ανεβάζει αυτές τις μέρες η ΘΟΚΝΗ, αποτελεί ένα από τα πιο παράδοξα και ταυτόχρονα γοητευτικά θεατρικά εγχειρήματα του Μποστ. Ο τίτλος της, για όσους γνωρίζουν το νεοελληνικό θέατρο, ανακαλεί την ομώνυμη τραγωδία του Βερναρδάκη — έργο ορόσημο όχι μόνο γιατί είναι το τελευταίο του δραματουργού, αλλά και γιατί αποτελεί το κύκνειο άσμα τόσο για την καθαρεύουσα όσο και για τον μεγαλοϊδεατισμό που χαρακτήριζε τη θεατρική- κι όχι μόνο- σκηνή του 19ου αιώνα.

Κι όμως, ο κοινός τίτλος είναι το μοναδικό σημείο επαφής των δύο έργων, παρότι ο συγγραφέας δεν κατάφερε να πείσει τους ομότεχνούς του ότι το έργο του δεν είχε καμία σχέση με το προηγούμενο. Ο Μποστ, το 1963, δανείζεται το όνομα της βυζαντινής Αυγούστας του Βερναρδάκη μόνο και μόνο για να το ανατρέψει πλήρως: η δική του Φαύστα δεν είναι μια μυθική ισχυρή γυναίκα, αλλά μια σύγχρονη αστή — η γυναίκα της διπλανής πόρτας. Το έργο του δεν αναμοχλεύει ιστορικά πάθη, αλλά τα… πάθη της ελληνικής γλώσσας και της νεοελληνικής κοινωνίας. Η αφορμή άλλωστε της συγγραφής του έργου ήταν η πραγματική είδηση της κατασπάραξης ενός αγοριού από ένα θαλάσσιο κήτος το 1961.

Στον κόσμο της Μποστιανής Φαύστας, ωστόσο, τα δράματα δεν είναι ιστορικά αλλά γραμματολογικά. Η σύνταξη γκρεμίζεται, οι κανόνες διαλύονται, τα ορθογραφικά στερεότυπα καταρρέουν. Κι όμως, πίσω από αυτό το παιγνιώδες γλωσσικό χάος κρύβεται μια αυστηρή κοινωνική παρατήρηση: η παραμορφωμένη καθαρεύουσα λειτουργεί σαν καθρέφτης της πολιτικής και κοινωνικής στρέβλωσης της μεταπολεμικής Ελλάδας.