Ο Σωκράτης, ο Πλάτων ή ο Νίτσε είναι μερικοί μόνο από τους φιλοσόφους που «αυτοσυστήνονται» μέσα από τη νέα ψυχαγωγική, αλλά και επιμορφωτική σειρά ντοκιμαντέρ «Animated?Φιλόσοφοι». Για πρώτη φορά η ιστορία της Φιλοσοφίας αποτυπώνεται τηλεοπτικά μέσα από μία πρωτότυπη παραγωγή που θα συνδυάζει το animation με συνεντεύξεις καθηγητών Φιλοσοφίας. Κάθε επεισόδιο της σειράς, το σενάριο και τη σκηνοθεσία της οποίας υπογράφει ο Γιώργος Χατζηβασιλείου, παρουσιάζει με τρόπο απλουστευμένο, προσιτό αλλά και? χιουμοριστικό τις βασικές γραμμές από τη σκέψη ενός φιλοσόφου ? σταθμού για την ιστορία της δυτικής σκέψης. Ποια ήταν τα ερωτήματα που απασχόλησαν τον φιλόσοφο; Ποιες οπτικές άνοιξε η σκέψη του; Σε ποια περίοδο έζησε; Πώς επηρεάζει πρακτικά τον σημερινό κόσμο ένας άνθρωπος που έζησε ίσως πριν από 2.000 χρόνια; Είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα που η εκπομπή αναδεικνύει. Το animation, κατέχοντας τον μισό χρόνο του προγράμματος, βρίσκεται σε ένα διαρκή «διάλογο» με τα αποσπάσματα των συνεντεύξεων. Όσον αφορά τις συνεντεύξεις, η εκπομπή φιλοξενεί ορισμένους από τους κορυφαίους Έλληνες ειδήμονες (καθηγητές & διδάκτορες Φιλοσοφίας) πάνω στον εκάστοτε φιλόσοφο.

Ο Πλωτίνος (περ. 203 - 270) ήταν σημαντικός φιλόσοφος της ύστερης αρχαιότητας και ιδρυτής της νεοπλατωνικής σχολής της φιλοσοφίας.
Η φιλοσοφία του Πλωτίνου πέρα από τον πλατωνικό της χαρακτήρα, λειτουργεί στο ευρύτερο θεωρητικό πλαίσιο της αρχαιοελληνικής φιλοσοφικής παράδοσης. Έτσι, πέρα απο τον θείο Πλάτωνα, οι Εννεάδες είναι διάσπαρτες από άμεσες και έμμεσες αναφορές του Πλωτίνου σε αρχαιότερους στοχαστές, όπως στον Φερεκύδη, τους Πυθαγόρειους, τον Ηράκλειτο, τον Παρμενίδη, τον Αναξαγόρα, τον Εμπεδοκλή, τον Σωκράτη, τους Επικούρειους και τους Στωικούς. Η αρχαιοελληνική παράδοση λειτουργεί σπερματικά στη σκέψη του Νεοπλατωνικού και γονιμοποιεί τον φιλοσοφικό του στοχασμό. Παραδείγματα αυτής της επιρροής, είναι η πλατωνική διάκριση νοητού και αισθητού κόσμου, η αριστοτελική θεωρία συνάρτησης ουσίας και ενέργειας, η προσωκρατική έννοια της πρώτης αρχής, αλλά και η ελεατική σύλληψη του Όντος. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί πως Πλωτίνος δεν ελλείπεται φιλοσοφικής αυθεντικότητας. Συχνά ο φιλόσοφος επεξεργάζεται με έντονα κριτικό βλέμμα τις παλαιότερες φιλοσοφικές θέσεις και εφαρμόζει την νέα του φιλοσοφική οπτική με ιδιαίτερο σεβασμό. Ο Πλωτίνος παραδίδει με βάση την φιλοσοφική του παράδοση το απόσταγμα μιας νεοτερικής σκέψης αποτέλεσμα δημιουργικής σύνθεσης πλατωνικών και αριστοτελικών θεωριών. Αυτή η γεφύρωση πλατωνισμού και αριστοτελισμού, η οποία είχε ήδη προαναγγελθεί στον Μεσοπλατωνισμό, υιοθετείται στην συνέχεια από όλη την ύστερη νεοπλατωνική παράδοση.