Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 5ου Γυμνασίου Ηρακλείου στη σημερινή του συνεδρίαση της 27 / 5 / 2010 με θέμα: «Συμμετοχή του σχολείου στο πρόγραμμα «Αυτοαξιολόγηση Εκπαιδευτικού Έργου της Σχολικής Μονάδας ? Πιλοτικό πρόγραμμα Νέο Σχολείο», μετά από συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των μελών του αποφάσισε ομόφωνα ότι δεν επιθυμεί να συμμετάσχει στο πρόγραμμα «αυτοαξιολόγησης» της σχολικής μονάδας. Πέρα από γενικούς λόγους που αφορούν στην οικονομική, εργασιακή και κοινωνική μας εξαθλίωση, η άρνηση μας στηρίζεται και στα παρακάτω:

1. Η αυτοαξιολόγηση είναι υποκριτική με προφανή στόχο να μεταθέσει τις ευθύνες κυρίως στη σχολική μονάδα και στους εκπαιδευτικούς επιδιώκοντας, ολοφάνερα, να αθωώσει την πολιτεία από τις διαχρονικές της ευθύνες για την εγκατάλειψη του Δημόσιου Σχολείου, σε μια περίοδο μάλιστα που οι δαπάνες για την παιδεία ελαχιστοποιούνται, οι διορισμοί μονίμων κι αναπληρωτών εκπαιδευτικών μειώνονται δραματικά, οι εκπαιδευτικές άδειες καταργούνται, ενώ επιβάλλεται η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα. Η διαχείριση της εκπαιδευτικής καθημερινότητας (μεγάλα τμήματα, οικονομικά και κοινωνικά εξαθλιωμένοι εκπαιδευτικοί, εκρηκτική κοινωνική κατάσταση λόγω κρίσης), χρεώνεται αποκλειστικά και μόνο στη σχολική μονάδα, ενώ απενοχοποιείται η   κεντρική εξουσία.

2. Με τη διαδικασία αυτή, που σε πρώτη φάση θα είναι εσωτερική, επιδιώκεται η ενοχοποίηση του σχολείου και των εκπαιδευτικών για το παραγόμενο έργο, η νομιμοποίηση της υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης από το κράτος και η ιδιωτικοποίησή της με παράδοση των σχολείων σε χορηγούς πάσης φύσεως.

3. Με την αυτοαξιολόγηση αποσιωπάται συστηματικά η επίδραση των ταξικών ανισοτήτων στις σχολικές επιδόσεις. Αντί να αναγνωρίσει τον κοινό τόπο της επιστημονικής έρευνας, σύμφωνα με τον οποίο η κοινωνική προέλευση επιδρά περισσότερο από κάθε άλλο παράγοντα στις επιδόσεις των μαθητών, κομπορρημονεί ότι «κινητοποιεί όλους τους παράγοντες του σχολείου», εννοώντας σχεδόν αποκλειστικά τους εκπαιδευτικούς. Αντί να αναγνωρίσει την κρατική αμέλεια για την άμβλυνση των ταξικών ανισοτήτων στην εκπαίδευση, δημιουργεί σχολεία πολλών ταχυτήτων και κατηγοριοποιεί τις σχολικές μονάδες σε καλές και κακές, σε αποδοτικές και μη, με εμφανή στόχο το κλείσιμο «αποτυχημένων» σχολικών μονάδων. Με τέτοιου είδους μέτρα «αυτοαξιολόγησης» στην Αγγλία και στις ΗΠΑ, έχει κλείσει μεγάλος όγκος σχολείων σε φτωχές λαϊκές περιοχές. (Αγγλοσαξονικό μοντέλο εσωτερικής αξιολόγησης).

4. Το παιδαγωγικό και διδακτικό έργο των εκπαιδευτικών διολισθαίνει σε διοικητικό-γραφειοκρατικό. Χαμένοι σε φόρμες και αριθμούς, αναζητώντας χρηματοδότες για τη σχολική μονάδα, απολογούμενοι για κατ' εξοχήν κοινωνικά φαινόμενα, όπως η μαθητική διαρροή, οι μαθησιακές επιδόσεις και η κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών, όχι μόνο δεν εργαζόμαστε για ένα καλύτερο σχολείο, αλλά, αντίθετα, συσκοτίζουμε τα αίτια της εκπαιδευτικής κακοδαιμονίας.

5. Η εκπαιδευτική διαδικασία μετατρέπεται σε καθαρά βαθμοθηρική και ανταγωνιστική, χωρίς κανένα ίχνος πολλαπλής βελτιωτικής ανατροφοδότησης. Ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου μας εκτιμά ότι κάτι τέτοιο θα μετατρέψει τα σχολεία σε φροντιστήρια εκγύμνασης εξετάσεων και θα καταστρέψει όποια μορφωτική αξία έχει διατηρήσει το σχολείο. Η «προτεραιότητα στο μαθητή» σημαίνει τη διαμόρφωση του αυριανού απασχολήσιμου , ψευτοκαταρτισμένου, και χαμηλά αμειβόμενου εργατικού δυναμικού που έχει ανάγκη η αγορά.

6. Η αυτοαξιολόγηση, δυναμιτίζει το συναδελφικό κλίμα ανάμεσα στους συλλόγους, καλλιεργεί τον ατομισμό και υποθάλπει το χαφιεδισμό, αφού για να δικαιολογήσει κανείς την κακή σχολική επίδοση μαθητών και τμημάτων είναι αναγκασμένος, καθώς όλοι οι εξωγενείς παράγοντες παραγνωρίζονται, να μετακυλά τις ευθύνες στους συναδέλφους που δίδαξαν στο συγκεκριμένο τμήμα κατά το παρελθόν.

7. Με το σύστημα διορισμών που εισηγείται το πολυνομοσχέδιο, θεσμοθετεί μια πραγματική Οδύσσεια για τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς οι οποίοι υποχρεώνονται σε ένα διαρκές κυνηγητό τίτλων και μορίων προκειμένου να ενταχθούν στη δημόσια εκπαίδευση, από την οποία βέβαια μπορεί εύκολα να αποβληθούν με τη λήξη της περιόδου δοκιμασίας. Παράλληλα, θυσιάζονται οι συνάδελφοι που υπηρέτησαν από τη θέση του αναπληρωτή ή και του ωρομίσθιου τη δημόσια εκπαίδευση καλύπτοντας κενά στις εσχατιές της Ελλάδας με έξοδα που υπερέβαιναν κατά πολύ τις πενιχρές απολαβές τους και πολλές φορές με αντίτιμο την αποδιοργάνωση της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής.

8. Η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης συμπορεύεται και υπηρετεί την «αποκέντρωση» της εκπαίδευσης μέσω του «Καλλικράτη». Η υπαγωγή των σχολείων στους δήμους, η σταδιακή μετατροπή του εκπαιδευτικού σε δημοτικό υπάλληλο με ελεύθερη μάλιστα σύμβαση, η μεταφορά του κόστους λειτουργίας στους γονείς, η αναζήτηση χορηγών, κλείσιμο σχολικών μονάδων κλπ, προϋποθέτουν την αποδοχή και συμμετοχή του εκπαιδευτικού κόσμου στην ραγδαία οπισθοδρόμηση που σχεδιάζεται. Η αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου αποτελεί σημαντικό τμήμα αυτού του μηχανισμού αποδοχής και υποταγής.

9. Η λειτουργία του νέου σχολείου επικεντρώνεται στο να είναι φθηνό. Εργαλεία για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι, εκτός των άλλων, ο δραστικός περιορισμός των διορισμών εκπαιδευτικών, η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και ταυτόχρονη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Ένα τέτοιο σχολείο δεν συντελεί στην άρση των ανισοτήτων ανάμεσα στους μαθητές και δεν μπορεί να θεωρείται ότι δίνει «προτεραιότητα στο μαθητή».
Για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και σύμφωνα με τις αποφάσεις των συλλογικών συνδικαλιστικών μας οργάνων:

1. Αρνούμαστε την εφαρμογή της εγκυκλίου «Αυτοαξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας».

2. Δεν αναλαμβάνουμε υποχρεωτικές υπερωρίες τη νέα σχολική χρονιά.

3. Εφαρμόζουμε στην πράξη από Σεπτέμβρη την απόφαση του κλάδου για δημιουργία τμημάτων με ανώτερο αριθμό τους 25 μαθητές, τους 20 στις κατευθύνσεις και στην Τεχνική Εκπαίδευση και τους 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια.

4. Κανείς από εμάς δεν αναλαμβάνει το ρόλο του μέντορα ? αξιολογητή για τους νέους συναδέλφους μας.