Η εκπαιδευτική εκδρομή της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 5ου Γυμνασίου Ηρακλείου 18-19 Μαρτίου 2010

Μια μοναδική εμπειρία είχαμε την τύχη να ζήσουμε φέτος, τα παιδιά της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 5^ου Γυμνασίου Ηρακλείου.

Το θέμα που απασχόλησε την Ομάδα , ενταγμένο στο Ανθρωπογενές Περιβάλλον, ήταν «Τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια της Κρήτης, μνημεία που ενώνουν τον άνθρωπο με τη Φύση ,την Ιστορία και τον Πολιτισμό». Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, μετά από αίτησή μας, εγκρίθηκε η επίσκεψή μας στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Μακρινίτσας Πηλίου, όπου παρακολουθήσαμε ένα διήμερο εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα «Τα πετρογέφυρα της Ελλάδας».Το ΚΠΕ συντονίζει το Εθνικό Θεματικό  Δίκτυο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης «Τα πετρογέφυρα της Ελλάδας»,με 22 συνεργαζόμενα ΚΠΕ σε όλη την Ελλάδα και με  Πρόεδρο τον κ.Γκράσσο Γεώργιο, Μέλος της Παιδαγωγικής Ομάδας του ΚΠΕ. Το σχολείο μας αποτελεί  μέλος του Δικτύου αυτού.

Φτάσαμε στον Βόλο, την « πόλη των Αργοναυτών», το μεσημέρι της  Πέμπτης. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε στο λιμάνι, όπου και γευματίσαμε. Στις  15.00μ.μ.πήγαμε στο Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης, το οποίο στεγάζεται στο διατηρητέο Κτήριο Σπίρερ ,που χτίστηκε το 1926, προκειμένου να στεγάσει την καπναποθήκη του εμπορικού οίκου Χέρμαν Σπίρερ και Σία. Εκεί μας υποδέχτηκαν με εγκαρδιότητα εκ μέρους του Δήμου Βόλου ο κ.Γ.Κουτής, Φιλόλογος και εκ μέρους  του ΚΠΕ Μακρινίτσας η κ.Ματούλα Μακέλη, αναπληρώτρια υπεύθυνη  και ο κ. Γκράσσος .

Στο Κέντρο παρακολουθήσαμε όλοι μαζί ή χωρισμένοι σε ομάδες, το α΄μέρος του εκπαιδευτικού προγράμματος, το οποίο περιελάμβανε θεωρητικό κομμάτι  σχετικό με τα πέτρινα γεφύρια  και βιωματικό εργαστήρι..Αφού ολοκληρώθηκε αυτή η φάση ,φύγαμε από τον Βόλο και ανηφορήσαμε στο Πήλιο ,το κατάφυτο «βουνό των Κενταύρων»και φτάσαμε  στην Μακρινίτσα , «το μπαλκόνι του Πηλίου»,με θέα τον Παγασητικό και τον Βόλο , μια ορεινή Κοινότητα του κεντρικού Πηλίου. Αποτελεί διατηρητέο  οικισμό, με  εξαιρετική παραδοσιακή αρχιτεκτονική φυσιογνωμία :αρχοντικά, λιθόστρωτα καλντερίμια,κρήνες, μεταβυζαντινές εκκλησίες,πλατείες, λιθόκτιστα τοξωτά γεφύρια ,στοιχεία που ταξιδεύουν το επισκέπτη σε άλλες εποχές

Η Παρασκευή ξημέρωσε το ίδιο ηλιόλουστη και, αφού φάγαμε ένα καλό  πρωινό,  απολαμβάνοντας την καταπληκτική θέα για μια ακόμη φορά,ξεκινήσαμε για το ΚΠΕ ,το οποίο στεγάζεται στο Αρχοντικό Βατσαρέα-Μαυράκη.Εκεί μας υποδέχτηκε ο υπεύθυνος του ΚΠΕ κ.Κολτσιδόπουλος Ευριπίδης. Μας περίμενε όμως και μια μεγάλη έκπληξη: στον αύλειο χώρο του Αρχοντικού  βρισκόταν η Περιβαλλοντική Ομάδα του 2^ου Γυμνασίου Αλμυρού,20 μαθητές της Γ΄Γυμνασίου,συνοδευόμενοι από τον Διευθυντή του σχολείου κ.Κωνσταντίνο Πριάκο,την κ.Μιχαλακοπούλου Χαρούλα,Φιλόλογο και την κ.Ταχούλα Ασημίνα ,Χημικό.Το σχολείο του Αλμυρού,που είναι επίσης μέλος του Δικτύου,είχε προσκληθεί προκειμένου να γίνει αδελφοποίηση των δυο Γυμνασίων.Η αδελφοποίηση ξεκίνησε  με τις ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ των μαθητών σχετικά με τα σχολεία τους,για τα Περιβαλλοντικά Προγράμματα και τις δραστηριότητες  στο πλαίσιο αυτών,αλλά και για την πόλη στην οποία ζούμε.

.Στη συνέχεια,αφού μπήκαμε στο Αρχοντικό,μας δόθηκε μια κάρτα με ένα μισό γεφύρι για τον καθένα .Με αυτή ψάξαμε να βρούμε το άλλο μας μισό κι έτσι σχηματίστηκαν ζευγάρια,ένας μαθητής του Αλμυρού με έναν μαθητή από το Ηράκλειο.Αφού αυτοσυστηθήκαμε,μιλήσαμε για τον εαυτό μας και για το τι μας αρέσει και τι όχι. Έπειτα,περάσαμε στο β΄μέρος του εκπαιδευτικού προγράμματος.Μέσα από ένα πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό,είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε την αρχιτεκτονική των γεφυριών,να δούμε τη διαδικασία κατασκευής τους ,να μιλήσουμε για τους μάστορες ,να μάθουμε την κατηγοριοποίησή τους και να προβληματιστούμε για την ανάγκη προστασίας και συντήρησής τους,αφού το στοιχείο αυτό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς κινδυνεύει μέρα με την ημέρα να χαθεί.

Μετά τη γνωριμία και τη θεωρία,ήρθε η στιγμή της δράσης.Φύγαμε όλοι μαζί,μαθητές και συνοδοί, για πεζοπορία,διάρκειας 3 ωρών,στην Μακρινιτσιώτικη στράτα,το μονοπάτι δηλαδή που ξεκινά από την Μακρινίτσα και, κατεβαίνοντάς το ,σε οδηγεί στον Βόλο.Οδηγός και ξεναγός μας ήταν ο κ.Γκράσσος,ο οποίος με πάθος και αγάπη γι΄αυτό που κάνει,προσέφερε αφειδώς τις γνώσεις του ,απαντώντας σε κάθε απορία μας.

Στη διαδρομή είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε  πέτρινα τοξωτά γεφύρια και παλιές εκκλησίες και να δούμε πώς λειτουργεί μια νεροτριβή,ένα φυσικό πλυντήριο,πλάι στο ποτάμι.Το μάτι μας χάρηκε το καταπράσινο τοπίο ,εισπνεύσαμε καθαρό αέρα ,δροσιστήκαμε από τις κρήνες και απολαύσαμε τους ήχους από τα πουλιά και τα τρεχούμενα νερά. Στο τέλος της διαδρομής , μας περίμενε  το λεωφορείο ,με το οποίο επιστρέψαμε στη Μακρινίτσα.Εκεί,στην πλατεία του χωριού, δοκιμάσαμε τοπικές γεύσεις .Αφού θαυμάσαμε το ηλιοβασίλεμα,δεν παραλείψαμε μια μικρή περιήγηση στο γραφικό χωριουδάκι ,προκειμένου να συνομιλήσουμε με τους κατοίκους και, βέβαια, να εφοδιαστούμε με τα απαραίτητα ενθύμια.

Είδαμε και μάθαμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα από αυτήν την εκπαιδευτική εκδρομή ,την οποία δε θα ξεχάσουμε ποτέ.