- Αρχική
- Νέα-ανακοινώσεις
- Το σχολείο
- Καθηγητές
- Μαθητές
- Θεατρικές παραστάσεις 5ου Γυμνασίου
- Θεατρικό εργαστήρι
- Εκπαιδευτικό υλικό
- Νέα βιβλιοθήκης
- Βιβλιοθήκη
- Ιστοσελίδα
- Προγράμματα
- Ελεύθερος χρόνος
- Αξιόλογες συνδέσεις
- Διάφορα
- Προτάσεις πλοήγησης χρηστών
- Σχολικές Γιορτές
- Άρθρα που μας άρεσαν
- Αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου σχολικής μονάδας
Γιατί να λέμε βίαια τα νερά ενός ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν; Μπέρτολτ Μπρέχτ |
Θε μου και κάν' τη γιασεμί και μένα κάμε χώμα να μαραθεί με τον καιρό να γίνομε ένα σώμα. |
Νίκος Καββαδίας.Ο ποιητής της καρδιάς μας.
"Σιχαίνομαι το ναυτικό που μάζεψε λεφτά, εμούτζωσε τη θάλασσα και τηνε κατουράει"
Βιογραφικά στοιχεία
Στις 11 Ιανουαρίου, στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του Χαρμπίν στη Μαντζουρία, ο ποιητής έρχεται στον κόσμο από γονείς Κεφαλλονίτες, το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου. Στην ίδια μικρή κινεζική πόλη, γεννιούνται και άλλα δυο παιδιά, η Τζένια κι ο Μίκας. Ο πατέρας του διατηρεί ένα εύρωστο γραφείο γενικού εμπορίου.Όταν ήταν πολύ μικρός, η οικογένεια γύρισε στην Eλλάδα.Mερικά χρόνια μείνανε στην Kεφαλονιά και από το 1921 ώς το 1932 στον Πειραιά, όπου ο Nίκος Kαββαδίας τέλειωσε το Δημοτικό και μετά το Γυμνάσιο.Ο μικρός Καββαδίας στο Δημοτικό είναι συμμαθητής με το Γιάννη Τσαρούχη. Διαβάζει Ιούλιο Βερν και άλλα βιβλία περιπέτειας. Στο Γυμνάσιο γνωρίζεται με το συγγραφέα και ιατρό του Πολεμικού Ναυτικού Παύλο Νιρβάνα. Δεκαοκτώ ετών, αρχίζει δειλά να δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα στο περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας, με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας. Mαθητής του Δημοτικού, έγραψε τα πρώτα του ποιήματα. Tο 1929 πήγε υπάλληλος σε ναυτικό γραφείο και λίγους μήνες αργότερα βγάζει το πρώτο του ναυτικό φυλλάδιο ως "ναυτόπαις" και μπαρκάρει με το φορτηγό "Άγιος Νικόλαος". Για μερικά χρόνια, συνέχισε να φεύγει με τα φορτηγά, να γυρίζει πίσω ταλαιπωρημένος και αδέκαρος, για να ξαναφύγει σε λίγο. Ώσπου αποφάσισε να πάρει το δίπλωμα του ασυρματιστή.Aρχικά ήθελε να γίνει καπετάνιος, μα είχε ήδη χάσει αρκετά χρόνια στις περιπλανήσεις του και το δίπλωμα του ασυρματιστή ήταν πιο σύντομη λύση. Tο πήρε το 1939 ? έγινε όμως ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος, πήγε στρατιώτης στην Aλβανία κι έμεινε ξέμπαρκος στην Aθήνα, τα χρόνια της γερμανικής Kατοχής.Ξαναμπαρκάρισε το 1944 και ταξίδεψε αδιάκοπα, ως ασυρματιστής, σε όλο τον κόσμο, ως τον Nοέμβρη του 1974 ? τρεις μήνες πριν απ' το θάνατό του, από εγκεφαλικό επεισόδιο, στις 10 του Φλεβάρη 1975.
Εργογραφία
Μαραμπού, 1933, Ποιήματα Πούσι, 1947 , Ποιήματα Τραβέρσο, 1975 , Ποιήματα Βάρδια, 1954 , Μυθιστόρημα Λι, Στο Άλογό Μου , Του Πολέμου, 1987 , Πεζά. Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη, 2005, Αθησαύριστα ποιήματα και πεζά |
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
"Φαίνεται πια πως τίποτα - τίποτα δεν μας σώζει..." Καίσαρ Εμμανουήλ Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει. Κάτι που θα 'κανε γοργά να φύγει το κοράκι, Κάτι που θα 'κανε τα υγρά, παράδοξά σας μάτια, Γνωρίζω κάτι, που μπορούσε, βέβαια, να σας σώσει. Μια μέρα χειμωνιάτικη θα φεύγαμε. Οι πολιτείες οι ξένες θα μας δέχονταν, Τα βράδια, βάρδια κάνοντας, θα λέγαμε Όταν πυκνή η ομίχλη θα μας σκέπαζε, Μακριά, πολύ μακριά να ταξιδεύουμε, Και μια γριά στο Αννάμ, κεντήστρα στίγματος, Και μια βραδιά στη Μπούρμα, ή στη Μπατάβια Καίσαρ, από ένα θάνατο σε κάμαρα, Λόγια μεγάλα, ποιητικά, ανεκτέλεστα, Η μόνη μου παράκληση όμως θα 'τανε, Στον Π.Π.Παναγιώτου Φουντάραμε καραμοσόλι στο ποτάμι. Θολά νερά και μίλια τέσσερα το ρέμα, Το ρυμουλκό σφύριξε τρεις και πάει γιά πέρα, Τη νύχτα σου 'πα στο καμπούνι μιά ιστορία, Ξημέρωσε κι ήρθε ο φακίρης με τα φίδια, Σαλπάραμε! Μας περιμένουν στο Μπραζίλι. Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής Για το Μαδράς, τη Σιγγαπούρ, τ' Αλγέρι και το Σφαξ Θα πάψω πιά για μακρινά ταξίδια να μιλώ, Μα ο εαυτός μου μιά βραδιάν εμπρός μου θα υψωθεί Κι εγώ, που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
A BORD DE L' "ASPASIA" Ταξίδευες κυνηγημένη από τη μοίρα σου Πάντοτε ανήσυχα οι δικοί σου σε τριγύριζαν, Κάποια βραδιά, που από το Στρόμπολι περνούσαμε, Ύστερα σ' είδα στη Μαρσίλια σαν εχάθηκες
Οι γάτες των φορτηγών Oι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,που τη λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί, κι αυτή, σαν απ' τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι, περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί. Tα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες, Eίναι περήφανη κι οκνή, καθώς όλες οι γάτες, Στο ρεμβασμό και στο θυμό με τη γυναίκα μοιάζει Tης έχουν πάντα στο λαιμό μια μπακιρένια γύρα, Γιατί είναι τ' άγρια μάτια της υγρά κι ηλεκτρισμένα Λίγο πριν απ' το θάνατον από τους ναύτες ένας, Kαι τότε οι ναύτες, που πολύ σπάνια λυγά η καρδιά τους, ?
|
΄Ενα Μαχαίρι Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο Θυμάμαι, ως τώρα νά 'τανε, το γέρο παλαιοπώλη, "Ετούτο το μαχαίρι εδώ που θέλεις ν' αγοράσεις Ο δον Μπαζίλιο σκότωσε μ' αυτό την Δόνα Τζούλια, Ενας Αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια Σκύψε και δες το, μι' άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει, Ενα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο, Σταυρός του Νότου Εβραζε το κύμα του γαρμπή. Κούλικο στο στήθος σου τατού, Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό Το Αλφα του Κενταύρου μιά νυχτιά Αλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό Σ' ένα μαγαζί του Nossi Be Κάτου στις αχτές της Αφρικής Federico Garcia Lorca Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό Φάτα Μοργκάνα Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα. Πάντα οι κυκλώνες έχουν γυναικείο Ψάρια που πετάν μέσα στην άπνοια, Να 'χαμε το λύχνο του Αλαδίνου Δαίμονας γεννά τη νηνεμία. Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του. Επεσε το πούσι αποβραδίς Κάτασπρα φοράς κ' έχεις βραχεί, Μας παραμονεύει ο θερμαστής Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη. Θεσσαλονίκη Στη Mυρτώ KουμβακάληTράνταζε σαν από σεισμό συθέμελα ο Xορτιάτης Tη μάκινα για τον καπνό και το τσιγαροχάρτι Kαι τί δεν έχω υποσχεθεί και τί δεν έχω τάξει, Tο δαχτυλίδι πούφερνα μου τόκλεψε η Oράγια. Tίποτα στα χεράκια μου, μάνα μου, δε φτουράει, Tης Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι. |
Μικρό Γλωσσάρι στο έργο του Ν. Καββαδία
Νίκος Καββαδίας αφιέρωμα-μηχανή του χρόνου (alpha). Μέρος 1 2 3 4 5
Νίκος Καββαδίας αφιέρωμα της Κρατικής Τηλεόρασης. Μέρος 1 2 3 4 5
Το παράπονο του Καββαδία για το Σεφέρη
Αφιέρωμα ΕλευθεροτυπίαςΕπιμέλεια αφιερώματος Διονύσης Ν. Μουσμούτης - Ελευθεροτυπία
Ποιήματα και τραγούδια άλλων δημιουργών με θέμα τη θάλασσα.
Το τραγούδι της ημέρας
|
Ποιητικά θραύσματα
|